Dziesięć lat temu odszedł do Boga największy z rodu Polaków, święty Jan Paweł II. Dawał poruszające świadectwo żywej wiary w Chrystusa połączone z obroną godności każdej osoby ludzkiej i przekonaniem o powszechnym powołaniu do świętości. Wiara nie była dla niego kwestią prywatną. Bardzo często podkreślał społeczne zobowiązania chrześcijaństwa i obowiązek mądrej miłości Ojczyzny. Dał temu silny wyraz w ostatniej swej książce „Pamięć i tożsamość”. Był dziedzicem polskiej kultury romantycznej widzącej patriotyzm w perspektywie europejskiej i uniwersalnej. Polska myśl ukształtowała jego wizję Europy jako kontynentu szczególnie zobowiązanego do solidarności wobec słabszych.
Papież pozostawił wielkie dziedzictwo duchowe i intelektualne, które powinno inspirować współczesne pokolenia Polaków. Warto wracać do jego pierwszej encykliki „Redemptor hominis”, w której z tak wielką siłą wyraził sens chrześcijańskiej nadziei pokonującej lęk i słabość ludzkiej egzystencji.
Kazimierz M. Ujazdowski